Volgens de laatst bekende gegevens werden in Nederland meer dan 35.000 ongeboren kinderen in één jaar gedood. Stel je dat eens voor. Om daarbij stil te staan is van 9 tot en met 16 november is er weer de jaarlijkse Week van het Leven met extra aandacht voor het aborteren van ongeboren kinderen. Bijna traditioneel is de Mars voor het Leven daarvan de afsluiting. Al is ‘afsluiten’ eigenlijk een foute term, want de daaropvolgende week zou weer een ‘Week van het Leven’ moeten zijn. De aandacht voor het doden van ongeboren kinderen, in Nederland elke 15 minuten een kind, dag in dag uit, is elke week noodzakelijk! Vijf redenen waarom de Week van het Leven meer dan ooit nodig is:
Verruiming van de abortuswet
De afgelopen jaren is er flink actie gevoerd door de pro-abortus lobby en helaas met succes. Sinds 1 januari 2023 ken een zwangere vrouw zo naar een abortuscentrum om haar ongeboren kind te doden, vooraf wat speciaal nadenken is niet meer nodig. Het ongeboren kind verdient die zorgvuldigheid niet van deze activisten. De abortuspil, voor het doden van heel kleine ongeboren kinderen, moest veel makkelijker verkrijgbaar worden en daarom mogen ook huisartsen deze vanaf 1 januari 2025 voorschrijven. Hoe laagdrempeliger aborteren is, hoe liever vinden ze. Daarom de Week van het Leven dat dodelijke wetten worden teruggedraaid.
Aanvaarding abortus onder jongeren
Hoewel er gelukkig meer en meer jongeren doordrongen raken van de waarde van ieder groeiend kind in de moederschoot, nemen we ook andere tendenzen waar.
Tijdens de conferentie Opwekking met Pinksteren hoorden we van jongeren dat ze abortus niet altijd een probleem vinden. ‘God begrijpt het echt wel dat er situaties kunnen zijn dat je besluit tot abortus’, zo werd ons verteld. Dat God die zonde ook wil vergeven als je deze zonde belijdt en om vergeving vraagt.
Bij de evangelische conferentie NewWine in Liempde gaven meerdere jongeren aan dat ze abortus tot aan de geboorte, niet echt als een probleem te zien. Voor het kind begint het leven immers pas bij de geboorte. Zo was hun visie.
Vlak na de Tweede Kamerverkiezingen in 2023 kwam het Reformatorisch Dagblad met een artikel over strategisch stemmen. Waarom hebben jongeren niet op de SGP gestemd? Bij het thema abortus werd aangevoerd dat dat toch een gelopen race was, we niet moeten denken dat we dat nog veranderen en het is de beslissing van de vrouw. Ze hebben blijkbaar de moed opgegeven. Daarom de Week van het Leven om hen weer visie te geven.
De leugens over abortus
Er is een flinke lobby aan de gang om abortus als ‘gezondheidszorg’ te bestempelen. Echter volgens de omschrijvingen die onder ander de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) hanteert, wordt gezondheidszorg als volgt omschreven: “Alle activiteiten met als hoofddoel verbetering, handhaving en het voorkomen van verslechtering van de gezondheid van personen, en het beperken van de gevolgen van slechte gezondheid door toepassing van gekwalificeerde kennis van gezondheid”. Deze definitie maakt duidelijk dat zwangerschap geen ziekte is. Sterker nog: het doden van een ongeboren kind druist regelrecht in tegen de definitie. Doden is het tegenovergestelde van gezond maken.
Bepaalde groepen willen een abortus bestempelen als een mensenrecht. Dit is een tweede misleiding omtrent abortus. Een mensenrecht is universeel en moet overal ter wereld gelijk zijn. Echter in het ene land is een kind vanaf de bevruchting beschermd omdat abortus verboden is. In een ander land is abortus toegestaan tot zes, negen, twaalf, veertien, vierentwintig weken of gedurende de gehele zwangerschap. Er is geen sprake van universele bescherming van een kind of juist om het te doden.
Abortus zou veilig zijn zo blijkt uit onder andere de registraties van abortuscentra. Heel begrijpelijk. Onze Nederlandse wetgeving kent geen registratie verplichting van complicaties waardoor er geen eerlijk beeld gepresenteerd wordt in de cijfers. Ook hier is nog veel werk te verzetten! Vandaar De week van het Leven om een waar beeld over abortus te verspreiden.
Abortus is het onrecht voor het ongeboren kind
In Nederland kennen we de Raad van Kinderbescherming. Deze organisatie kan via de rechter een kind onder toezicht stellen. Als het handelen van de moeder schade dreigt toe te brengen aan het kind. Via de rechter kan het kind dan uit huis geplaatst worden. Echter ook ongeboren kinderen kunnen onder toezicht gesteld worden. Gedurende de gehele zwangerschap, zo luidt de informatie op de overheidssite.
Op de website van de kinderbescherming is te lezen dat: “Ongeboren en geboren kinderen hebben dezelfde rechten voor de wet als het gaat om kinderbescherming. Dat betekent dat er ook hulp beschikbaar is voor ongeboren kinderen en hun moeders.” In november 2020 plaatste een kinderrechter een ongeboren kind van zestien tot negentien weken, onder toezicht omdat het door handelen van de moeder gevaar liep. Merk op dat de rechter sprak van “ongeboren kind” en niet van klompje cellen of foetus. Zou niet elk kind dat een abortus boven het hoofd hangt door het handelen van de moeder onder toezicht gesteld moeten worden via de rechter?
De pro-abortus lobby legt zeer veel nadruk op uitzonderingen waardoor de publieke opinie fors wordt beïnvloed. Denk aan abortus bij zwangerschap na verkrachting. Uit straat enquêtes blijkt dat de gemiddelde Nederlander denkt daardoor dat wel vijfentwintig procent van alle abortussen te maken hebben met verkrachting. Terwijl dit percentage nog geen één procent is, zo blijkt uit de beschikbare gegevens. Ook het argument dat abortus vaak noodzakelijk is als het leven van de moeder in gevaar is, geeft een vertekend beeld. Dit komt zeer zelden voor en dan wordt betwist of he om een abortus gaat of om een medische ingreep waarbij een kind het leven laat. Echter het wordt gebracht alsof dit schering en inslag is en zet de bevolking op het verkeerde been.
Deze argumenten halen de aandacht weg bij wat er wordt geaborteerd. Het ongeboren kind, hoe klein dan ook. En zorgen voor steeds meer draagvlak voor abortus. Daarom de Week van het Leven om te wijzen op de rechten van ongeboren kinderen.
Bijbelse opdracht
In Jeremia 1 vers 5 lezen we dat God Jeremia al kende voordat hij in de moederschoot werd gevormd. Dat zegt iets over de Grootheid en Alwetendheid van God.
Genesis 1 vers 26 leert dat wij zijn geschapen naar Zijn beeld. Een abortus maakt heel wat stuk…
Spreuken 24 vers 11 geeft een duidelijke boodschap: Red degenen, die ter dood gegrepen zijn; want zij wankelen ter doding, zo gij u onthoudt. Niets doen zou dus geen optie moeten zijn! Durven wij nog te staan voor wat wij geloven vanuit Gods Woord? En als er iemand in uw omgeving ongepland zwanger is, dan heeft ze geen veroordeling nodig maar onvoorwaardelijke steun. Ook na de geboorte. Daarom de Week van het Leven om Gods vertegenwoordigers te zijn.
Volgende week zijn dus de Week van het Leven en de Mars voor het Leven. Doet u mee? En geeft u de ongeboren kinderen een stem? Ook ná deze week?
Dit artikel is geplaatst op CVandaag op 9 november
Andere berichten
