In het Nederlands Dagblad verscheen op maandag 8 juli een tweeluik over het helpen van vrouwen bij een abortuscentrum. Twee jonge vrouwen (27 jaar) komen aan het woord. De ene is waakster, lid van de vereniging Kies Leven, en vertelt wat haar drijft om bij een abortuscentrum te staan. De andere vrouw is abortusbuddy voor de stichting ‘Samen naar de kliniek’.
Ishara Merhai is abortusbuddy en komt uit Haarlem. Ze is afgestudeerd bioloog en is een groot voorvechter van vrouwenrechten en correcte voorlichting over seksualiteit en anticonceptie.
Van een bioloog verwacht je dat ze echt kennis van zaken heeft. Dat ze antwoorden heeft op vragen zoals, wanneer het menselijk leven begint of wanneer de hartslag begint en alle organen gevormd zijn. Helaas blijkt haar kennis hevig teleurstellend.
Ishara stelt dat een foetus van tien weken nog slechts een ‘klontje cellen’ is. ”Later wanneer bijvoorbeeld het hartje begint te kloppen – wordt het een ethische kwestie.” Echter een hartslag komt al bij 22 dagen na de bevruchting, dat is bij slechts vijf weken zwangerschap. De vrouw is dan een week overtijd. Dit is een wetenschappelijk feit dat elke afgestudeerde bioloog zou moeten weten.
Wie even googled op ‘vorming organen baby’ vindt direct dat tussen de 6e en 10e week alle organen worden gevormd. Bij zeven weken zwangerschap is er al een zenuwstelsel. Hoe kun je dan spreken over een ‘klontje cellen’?
”Praktische zaken, zoals financiën, kunnen geoorloofde redenen zijn” voor een abortus, volgens haar. Helaas komen we inderdaad vaak tegen dat ongewenst zwangere vrouwen te kampen hebben met financiële problemen. Echter we wonen in een land waar vluchtelingen welkom zijn, die een dak boven hun hoofd krijgen, te eten, te drinken, medische zorg, voorrang bij huisvesting, financiële ondersteuning bij het inrichten van een woning. Maar een zwangere vrouw met financiële problemen krijgt een abortus als hulp aangeboden. Als dit de enige hulp is die we als samenleving kunnen bieden dan zijn we als land moreel failliet. Ronduit stuitend is de vergelijking die Ishara maakt in deze kwestie. Ze vergelijkt de financiële afweging bij een zwangerschap van een kindje met de financiële afweging rondom een hond of een kat.
Mensen die roken en sigaretten kopen worden geconfronteerd met nare foto’s op de verpakking. Dat vind Ishara prima, want deze mensen kiezen zelf voor roken. Het flyeren van wakers bij abortuscentra vind ze ietwat vijandig. Maar hoe dan? Hebben de vrouwen die een abortus overwegen geen recht op eerlijk informatie? Moeten we hen dan blijven vertellen de foetus het een ‘klontje cellen’ is terwijl we weten dat dat niet waar is?
Ishara is Hindoestaans en gelooft op haar eigen manier. Dat mag inderdaad in Nederland. Ze heeft nog wel een boodschap voor de christelijke lezers. Want de meeste christelijke mensen die ze kent, zeggen: “Ook al leef jij in zonde, God zal het je vast vergeven”. Helaas kwamen wij dit ook tegen in gesprekken bij onze stand op Opwekking. Christenen die redeneren dat je gerust in een lastige situatie een abortus mag doen, immers God begrijpt dat wel en zal je vergeven als je om vergeving vraagt. Dit wringt enorm. Ja, God wil de zonde van abortus vergeven, als je belijdt en berouw hebt dat je daarin een foute beslissing hebt gemaakt. Anders kunnen we Gods geboden wel afschaffen en gewoon doen wat je zelf wilt. God vergeeft het toch…
Haar visie op het leven kenmerkt zich door het utilitarisme, een ethische stroming die de morele waarde van een handeling afmeet aan de bijdrage die deze handeling levert aan het algemeen nut. Oftewel het kindje in de baarmoeder heeft nog niets gepresteerd en is daarom van minder waarde dan de moeder omdat die al jarenlang meedraait in de maatschappij zoals ze schrijft. Een zorgelijke stroming.
Door het online volgen van allerlei vrouwenorganisaties is ze bij dit werk gekomen. Haar inzichten én die van al die vrouwenorganisaties waren zodanig passend dat ze zich daar zo thuis voelde, dat ze dit werk wilde gaan doen. Dit zegt heel veel over de zogenaamde correcte voorlichting van al die vrouwenorganisaties.
Laat ik toch met twee positieve punten afsluiten. Ishara is van mening dat als flyers geen heftige beelden of medische onjuistheden bevatten dat je dan toch het recht heb om informatie te verspreiden. Gelukkig voldoen de flyers van Kies Leven aan haar criteria. Dat is dan weer heel fijn om dit vanuit de pro-choice beweging te horen. Het tweede punt is dat ze zichzelf ziet als een “emotional support human” die iemand die een heftige, emotionele of fysieke medische ingreep ondergaat, steunt. Dat is ook een bevestiging dat een abortus zeer zeker heftig is en ook emotioneel. Dit zullen veel abortusvoorstanders juist willen ontkennen.
Andere berichten
