Kees van Helden
Coördinator Vereniging Kies Leven
De hele ochtend stond ze al bij de deur van een abortuscentrum. Verscheidene vrouwen mocht ze een folder aanreiken en met enkelen van hen had ze ook een gesprek gevoerd. Aan het einde van de ochtend stopte de waker haar folders in haar tas en ging naar haar auto. Eenmaal in de auto had ze geen rust. Ze dankte God voor de gesprekken en de folders die ze uit had mogen delen. Tevens vroeg ze in het gebed of het goed was om naar huis te gaan. De onrust bleef en ze voelde zich gedrongen om nog even terug te gaan naar het abortuscentrum.
Terug bij de deur zette ze haar tas op de grond en ja, er kwam nog een jonge vrouw aanlopen die haar folder aannam. Ze raakte in gesprek en luisterde naar het verhaal van deze vrouw. Ze wisselden telefoonnummers uit, waarna de jonge zwangere vrouw zich omdraaide en naar huis ging. Het was de derde keer dat ze een afspraak had bij dit abortuscentrum tijdens deze zwangerschap. Ze moest kiezen tussen haar kind of haar vriend.
De vrouw is inmiddels bevallen en ze heeft nu een prachtig dochtertje. Haar verhaal staat te lezen in het magazine Voor altijd veranderd.
Op een ander moment stond dezelfde waker weer bij dit abortuscentrum met een eenmensprotest. Een onbekende vrouw met een kinderwagen kwam op haar toegelopen en sprak haar aan. ‘U herkent mij vast niet, maar ik u wel. In het begin van dit jaar stond u hier ook en u gaf mij een folder. Na de folder in de wachtkamer gelezen te hebben besloot ik mijn abortus af te zeggen. Kijk, dit is mijn kindje, ze is twee maanden geleden geboren. Dank u wel dat u er toen stond!’
Vorige maand werd een andere waker door een vrouw aangesproken die ‘toevallig’ langs kwam. Ze begon een gesprek met de waker en zei: ‘Hadden jullie enkele jaren geleden hier ook maar gestaan, dan had ik waarschijnlijk mijn kindje niet laten aborteren.’
De ontmoetingen bij de abortuscentra zijn intensief, veel gesprekken worden gevoerd en met grote regelmaat maken vrouwen een andere keuze dan abortus. Dit blijft niet onopgemerkt bij de abortuscentra zelf. Regelmatig worden in de wachtkamer folders afgepakt en in de prullenbak gegooid. Die informatie is niet welkom. Folders en gesprekken kunnen er namelijk toe leiden dat abortussen worden afgezegd.
Vanuit de pro-abortus beweging klinkt de leus: ‘Baas in eigen buik’ en: ‘De vrouw beslist’. De pro-life organisaties moeten de vrouwen de ruimte geven om te beslissen voor abortus en zich hiermee niet bemoeien. Het is ten slotte hun keuze!
Maar geldt dat dan ook niet andersom? Als een vrouw door het verkrijgen van informatie of hulp besluit om toch voor haar kindje te gaan, dan is dat toch óók haar keuze?!
Zolang de wakers vrouwen aantreffen bij een abortuscentrum die na het verstrekken van informatie een andere keuze maken dan een geplande abortus, dan is er structureel iets mis in het voortraject naar de abortus toe. Daarom gaan de wakers door met hun werk. Wilt u blijven bidden voor hen, voor de vrouwen die nu een abortus overwegen of net ontdekt hebben dat ze zwanger zijn. Ze hebben uw gebed en steun nodig. Ook na de keuze en de bevalling. Niet alleen tijdens de Week van het Leven, maar het hele jaar door.
Dit is de derde bijdrage van de Vereniging Kies Leven in een serie van drie.
Andere berichten
