Er is discussie gaande over het woord ‘conceptie’. Wordt met conceptie ‘bevruchting’ of ‘innesteling’ bedoeld? Historisch gezien betekent conceptie ‘bevruchting’. De pogingen om het te definiëren als ‘innesteling’ zijn van meer recente datum. Vandaar de noodzaak om het te verduidelijken.
De vraagstelling
De belangrijkste vraag is echter niet hoe we de term ‘conceptie’ definiëren. De echte vraag is namelijk of er vanaf de bevruchting individueel menselijk leven aanwezig is.
Het antwoord
Het antwoord op die vraag is eenvoudig. Bevruchting is het moment waarop een spermacel en een eicel samenkomen. Geen van beide bevat een complete set menselijk DNA. Maar zodra spermacel en eicel samengesmolten zijn, bevat het nieuwe wezen (embryo/zygote) een compleet menselijk genoom. Op dat moment ontstaat dus een nieuw individu, met zijn of haar eigen unieke DNA-blauwdruk. Het embryo is een compleet en uniek levend mens. Het is niet minder mens dan een volwassene. De verschillen tussen embryo’s en volwassenen zijn moreel gezien niet relevant. Er is slechts verschil in grootte, ontwikkelingsstadium, locatie en mate van afhankelijkheid. Ik was dezelfde toen ik kleiner was, in een vroeger stadium van ontwikkeling, in de baarmoeder, en hoogst afhankelijk van mijn moeder om te overleven.
Innesteling
Innesteling is een voorbeeld van hoe een organisme zich verplaatst en een nieuw ontwikkelingsstadium bereikt. Maar innesteling creëert het organisme niet. Innesteling verandert op geen enkele manier een niet-menselijke substantie in een echt mens. Ook schenkt het geen leven.
Voordat embryo’s verbonden raken met hun moeder is er duidelijk sprake van leven, of het nu met IVF is gecreëerd of niet. Leven kan alleen uit leven voortkomen, dus kan een biologisch levend organisme niet voortkomen uit iets wat niet leeft. Dat betekent dat het ontwikkelende embryo niet door een stadium kan gaan waarin het niet leeft om vervolgens levend te worden. Anders zou het een voorbeeld zijn van spontane generatie of abiogenese (leven dat ontstaat uit niet-leven). Dit is nog nooit gebeurd.
Al voorafgaand aan innesteling is er sprake van deling (groei) en metabolisme bij menselijke embryo’s. Dit laat duidelijk zien dat ze leven.
Er wordt gezegd dat een embryo niet kan leven als het niet is ingenesteld. Dat is waar, en dat komt doordat het embryo zal sterven zonder de juiste voeding. Het embryo is afhankelijk van de moeder om te overleven. Maar dat is geen reden om te ontkennen dat een embryo leeft.
Zuurstof en bloed zijn vanaf een bepaald stadium in de ontwikkeling van mensen nodig om in leven te blijven. Maar het is een misleiding om te denken dat een embryo in een vroeg stadium zonder die twee niet leeft. Volgens Leviticus 17:11 “is het leven van het vlees in het bloed”, maar dat is niet de definitie van biologisch leven. Hier verbiedt de Bijbel het consumeren van bloed vanwege de betekenis ervan in de offerdienst. Het bloed representeert het leven van het schepsel. De dieren die worden geconsumeerd of geofferd kunnen immers niet leven zonder hun bloed. Maar de Bijbeltekst maakt geen uitgebreide ontologische claim over al het biologische leven in elk stadium van ontwikkeling.
Uniek levend wezen
Aangezien het vroege embryo een compleet en uniek levend wezen is met een menselijk genoom en de volle capaciteit om uit te groeien tot een volwassen mens, is het verkeerd om het leven van het embryo opzettelijk te beëindigen of het te behandelen alsof het geen kostbaar persoon is. Het nemen van abortuspillen en het weggooien van IVF-embryo’s zijn voorbeelden van immorele daden die opzettelijk iemand doden. God heeft ons deze dingen verboden, omdat mensen (zelfs heel kleine) gemaakt zijn naar Gods beeld.
Bewerking van: https://creation.com/embryos-implantation
