Nieuws
juli 23, 2024
Vijf leerpunten in deze zaak
Op 18 oktober 2019 werden twee lichamen gevonden in een huis in Diemen. Het waren de Braziliaanse Patricia en het één maand te vroeg geboren kindje van haar en haar vriend Dennis E.
Dennis E. stond in de week van 13 mei voor de rechter voor een gruwelijk misdrijf. Hij wordt verdacht van het uitvoeren van een illegale abortus bij zijn toenmalige vriendin en de dood van zijn vriendin. Hij zit daarvoor in voorlopige hechtenis. Tegen hem is 16 jaar cel geëist. Deze al langlopende zaak heeft in de afgelopen jaren al aandacht gekregen. Veel terechte verontwaardiging en boosheid over het uitvoeren van een illegale abortus bij zijn vriendin die acht maanden(!) zwanger was met behulp van een set abortuspillen.
En zo staat Dennis E. voor de rechtbank. Op maandag 13 mei werden een aantal chatberichten van Dennis E. aan zijn vriendin voorgelezen in de rechtbank. Een van de berichten was: “We moeten een meisje of abortus”. De abortus zou volgens Dennis E. de keuze van Patricia zelf zijn geweest. In de rechtbank[1] werd getwijfeld aan deze verklaring. Ook zijn er vragen over de verklaring van Dennis E. betreffende de dood van Patricia.
Dit alles doet terugdenken aan wat nog niet zo lang geleden in de Tweede Kamer[2] klonk bij monde van GroenLinks/PvdA, D66 en ook van de VVD: de motieven, de redenen, voor een abortus doen er niet toe. Die motieven zouden een persoonlijke keuze zijn en daar heeft niemand iets mee te maken. Echter tien en een halve week na de Nederlandse abortustermijn van vierentwintig weken doet het motief er wel toe.
Juist voor dit soort situaties staat abortus in het Wetboek van strafrecht! Abortus uit het Wetboek van strafrecht halen zou betekenen dat Dennis E. zomaar niet vervolgd kan worden.
Er werden nog meer berichtjes van Dennis E. aan zijn vriendin voorgelezen, zoals deze: “We kunnen alleen gelukkig zijn als je doet wat ik je vraag” en “Oké vuilnishoer, je bent niets voor mij. Aborteer en tot nooit meer.” De rechter vroeg zich af hoe het mogelijk is dat de vrouw op deze manier nog een eigen beslissing heeft kunnen nemen. De druk van Dennis E. op zijn vriendin was enorm. Druk van de partner op de vrouw of vriendin zien de wakers van Kies Leven ook regelmatig bij abortuscentra. De situatie van Dennis E. is echter nog schokkender. Dennis E. dwong zijn vriendin tot abortus zelfs ná vierentwintig weken zwangerschap en bij abortuscentra zien we voorbeelden van vóór de, op dit moment legale, vierentwintig wekengrens.
Opmerkelijk is ook de toegepaste methode. Abortus met behulp van abortuspillen. De strip van vijf pillen was leeg zo is te lezen in de berichtgevingen’ in de media. Hierover moeten toch alle alarmbellen gaan rinkelen bij onze overheid! Abortuspillen kunnen nu nog steeds alleen verkregen worden bij een abortuscentrum of ziekenhuis. Maar als het aan GroenLinks/PvdA ligt worden de abortuspillen binnenkort per post[3] verstuurd zonder dat je kunt controleren wie de pillen gaat gebruiken en bij welke zwangerschapsduur. Levensgevaarlijk zo blijkt uit de situatie van Dennis E. Dit moet de overheid absoluut niet willen. Wat ook opvalt is dat de abortuspillen dus ook hun werk doen bij acht maanden zwangerschap. In Nederland mag de abortuspil (een set van vijf pillen) tot 63 dagen zwangerschap gebruikt worden. Ook na deze periode kunnen abortuspillen blijkbaar hun werk doen. Zo staat in het document Safe abortion[4] van de World Health Organization op pagina 34 te lezen welke doseringen er gelden na 12 weken zwangerschap. En zelfs een
aanbeveling wat te doen als de zwangerschap verder is gevorderd dan 24 weken. .
Leerpunten
De zaak van Dennis E. heeft een behoorlijk aantal leerpunten voor onze overheid. Ten eerste toont de zaak ons dat abortuspillen dodelijk zijn voor het kind en ook grote schade kunnen veroorzaken bij vrouwen. Al is de doodsoorzaak van Patricia nog niet duidelijk. Ten tweede dat abortuspillen per post versturen zeer onverstandig is omdat je niet weet wie ze gaat gebruiken en bij welke zwangerschapsduur. Ten derde dat abortus uit het Wetboek van strafrecht halen een hele onverstandige beslissing zou zijn. Ten vierde dat druk op de partner tot abortus fors moet worden aangepakt. Als het fout is na de abortustermijn, waarom zou het vóór de abortustermijn dan wél goed zijn? Het registreren van de motieven tot een abortus is daarom juist heel belangrijk. En als vijfde, deze zaak laat zien dat abortus geen normale medische zorg is.
Het ‘recht’ op de keuzevrijheid van de vrouw staat op gespannen voet met de beschermwaardigheid van het ongeboren kind. Tot vierentwintig weken zwangerschap is het geen enkel probleem wanneer je een ongeboren kindje doodt in Nederland, maar daarna wordt alles uit de kast gehaald om duidelijk te krijgen wat er is gebeurd bij de dood van een ongeboren kindje. Het contrast kan niet groter zijn!
En dan te bedenken dat ook in Nederland de gedachte rond gaat om net als in Canada en verschillende staten van de Verenigde Staten, de abortustermijn op te rekken tot aan de geboorte.
Kees van Helden
Coördinator vereniging Kies Leven
[1] Gruwelijke chatberichten in rechtszaak ‘abortusmoord’: “Hoe wreed is dit?” – AT5
[2] Inbreng verslag van een schriftelijk overleg over het rapport “Dit is mijn verhaal” en reactie op de motie van het lid Grinwis c.s. over onderzoek naar de oorzaak en achtergrond van de sterke stijging (2).pdf
[3] Brief regering; Reactie op de Initiatiefnota van het lid Ellemeet over Toegang tot veilige en legale abortuszorg voor iedereen – Initiatiefnota van het lid Ellemeet over Toegang tot veilige en legale abortuszorg voor iedereen – EU monitor
Andere berichten
