De kop boven dit artikel staat in een gids voor ‘Nederlandse journalisten, onderzoekers, politici en iedereen die zonder stigma en gebaseerd op feiten over abortus wil praten’.
De organisatie Safe Abortions For Everyone heeft een speciale handleiding uitgegeven met handvatten om feitelijk en accuraat te schrijven en te spreken over abortus, zodat abortus correct gepresenteerd wordt als een normale ingreep en essentiële vorm van zorg. Het is de wens van de schrijvers dat de gids zal bijdragen aan optimale verslaggeving en communicatie over abortus.
De schrijvers van deze gids zijn overduidelijk pro-abortus, daar laten ze geen enkele twijfel over bestaan. Het achterliggende doel lijkt om opiniemakers, journalisten en politici te kunnen sturen, zodat zij met hun berichtgeving de pro-abortuslobby niet schaden.
Naast enkele feiten over aantallen en vergoedingen komen vooral de wensen van de pro-abortuslobby aan bod. Zo moet abortus gezien worden als normale, medische zorgen daartoe moet abortus uit het Wetboek van Strafrecht. Abortus wordt voorgesteld als een eenvoudige ingreep, die veilig en effectiefdoor vrouwen zelf met de abortuspil kan worden uitgevoerd. Bij de uitleg van deze pil wordt expliciet het volgende genoemd: ’Het is belangrijk om op te merken dat abortuspillen veilig thuis kunnen worden gebruikt tot 13 weken van de zwangerschap. Maar dat de Nederlandse klinieken een limiet aanhouden van acht weken en zes dagen. Daarna worden de pillen niet meer voorgeschreven.’ Het is al langer bekend dat de pro-abortuslobby de abortustermijnen willen verruimen. Dat komt hier wel heel duidelijk naar voren.
De handleiding bevat ook een lijst met tekstadviezen, zoals dat de journalist niet moet spreken over ‘moeder’ maar over ‘zwangere persoon’. Immers, zo wordt uitgelegd: ‘zwanger zijn maakt iemand niet automatisch een moeder’. Dit is echter woordmanipulatie. Als een vrouw zwanger is, is zij moeder van haar ongeboren kind en na een abortus de moeder van haar gedode kindje. Bovendien, aldus de gids, wanneer je spreekt over ‘moeder’, discrimineer je transgenders en non-binaire mensen, die ook voor abortussen kunnen kiezen…
Een bijzonder en sturend advies: De woorden: ‘ongeboren kind’ of ‘baby’ NIET GEBRUIKEN, maar ‘embryo’ en ‘foetus’. Alleen de mensen die zelf direct betrokken zijn bij een zwangerschap, mogen beslissen om deze foetus een kind of baby te noemen. Het mag duidelijk zijn dat alle termen en woorden die een gedachte zouden kunnen oproepen dat het bij een abortus om het doden van een kind gaat door politici en journalisten vermeden moeten worden.
In de gids staan ook de abortusmethoden uitgelegd. Opmerkelijk is dat de schrijvers adviseren om niet over ‘late abortussen’ te spreken maar over ‘tweede trimester abortussen’. ‘Late abortussen’ kan de gedachte oproepen dat je iets verkeerds doet en dat is natuurlijk niet het geval, volgens de pro-abortuslobby. Bij de ‘late abortussen’ (van 13 tot en met 22 weken) wordt uitgelegd dat de foetus, de placenta en het zwangerschapsvlies met instrumenten worden verwijderd. Maar hoe dan? Dat het kindje in stukjes wordt geknipt en in delen uit de baarmoeder wordt gehaald, laten de schrijvers vanzelfsprekend achterwege.
De journalisten krijgen ook het dringende advies om zich te beperken tot de ‘vroege abortussen’, wanneer zij een ervaringsverhaal willen plaatsen in de media. De ‘late abortussen’ komen in Nederland bijna niet voor en daarom zullen de meeste lezers zich niet herkennen in het verhaal, zo luidt het advies. Echter in 2022 vonden er in ons land 5.341 abortussen plaats na de 13 weken. Dit waren er meer dan 20 per werkdag in 2022! Dit is toch iets anders dan dat ‘late abortus’ bijna niet voorkomt?
Het mag overduidelijk zijn dat de pro-abortuslobby niet wil dat er over bepaalde aspecten van abortuswordt gesproken, omdat dit te dicht bij de werkelijkheid komt. Zogenaamde ‘veilige abortussen’ zijn immers voor het ongeboren kind net zo onveilig als ‘onveilige abortussen’! Elk kind dat met abortus te maken krijgt, overlijdt. Geen enkele moeder wil verantwoordelijk zijn voor de dood van haar eigen kind. Door het kindje in de baarmoeder een andere naam te geven dan ‘baby’ of ‘kindje’ wordt een klein mensje gedehumaniseerd. Maar daarmee verandert er niets aan de realiteit.
De journalisten en politici krijgen ook advies voor het gebruik van beeldmateriaal bij een artikel over abortus. ‘Toon geen zwangere buiken, maar liever een foto van een pakje abortuspillen of een positieve zwangerschapstest. Want met het tonen van zwangere buiken komt de focus van een artikel niet te liggen op de zwangere “persoon”, maar op de “foetus”.’ En dat vindt de pro-abortuslobby uiteraard niet gewenst.
Als klap op de vuurpijl wordt beweerd dat er verschillende opvattingen zijn over de levensvatbaarheid van het kindje. De discussie over de levensvatbaarheidsgrens is direct van belang voor de abortusgrens in Nederland. En dat weten de schrijvers van de gids heel erg goed! Daarom moeten wij ons, als samenleving, maar niet te veel bezighouden met de levensvatbaarheidsgrens en houdt de lobby dit aspect graag heel vaag.
In deze dehumaniserende gids is geen enkele aandacht voor het kind. In de handleiding is verder te lezen dat ‘in Nederland 86% voor abortus is, een abortus geen nadelige gevolgen heeft, traumatische ervaringen een leugen zijn, ‘mensen’ geen spijt van abortus hebben en een abortus minder complicaties geeft dan het trekken van een verstandskies’. Allemaal zeer aanvechtbare beweringen.
Een ernstig misleidende gids! Waarvan de inhoud voor vereniging Kies Leven een extra bevestiging is om de focus te houden op het weerloze, ongeboren kind en die een stem te geven!
Verscheen 15 oktober op CVandaag
