Introductie
In juni 2025 bracht EPF (European Parliamentary Forum for Sexual and Reproductive Rights) weer een rapport uit over ontwikkelingen in Europa The Next Wave: How Religious Extremism Is Reclaiming Power. Dit is een vervolg op hun rapport Tip of the Iceberg (2021) over geldstromen richting pro-life, waar op deze website eerder heel kritisch over werd geschreven. Ook op dit rapport kan veel commentaar geleverd worden. Ter introductie nemen we (met toestemming) hieronder een aantal vertaalde passages over uit een Engelstalig artikel van Evert van Vlastuin Review: Christian “extremists” are overtaking power in Europe, new report claims, verschenen op CNE News.
Enkele passages van de hand van Evert van Vlastuin
De seksuele revolutie heeft de strijd verloren in Europa. Seksuele vrijheid en reproductieve gezondheid en rechten eroderen, beweert het rapport met de titel The Next Wave: How Religious Extremism Is Reclaiming Power.
Het biedt een onderzoek naar de opleving van religieus extremisme in Europa. De “anti-gender” bewegingen zijn uit de politieke marge gestapt naar het hart van de institutionele macht. Hun mensen zijn strategisch gepositioneerd en zijn bezig met het ontmantelen van rechten waar decennialang voor is gevochten. En geloof het of niet, ze worden steeds effectiever, waarschuwen de auteurs van het rapport.
EPF wordt gefinancierd door organisaties als de Bill & Melinda Gates Foundation, IPPF (International Planned Parenthood Foundation) en Soros’ Open Society; allemaal organisaties die haaks staan op de Europese pro-life beweging. Met deze donoren is het duidelijk waar EPF voor staat: vrije abortus als een fundamenteel mensenrecht.
Het rapport vermeldt een totaal van 1,18 miljard US dollar aan financiering voor anti-genderactivisme in Europa over een periode van vijf jaar (271 miljoen per jaar). Dit bedrag gaat rond in 270 organisaties. Driekwart daarvan (73 procent) is afkomstig uit Europa. Een vijfde (18 procent) komt uit Rusland. Eén op de tien (9 procent) is afkomstig van actoren uit de VS. De belangrijkste Europese bronnen zijn Hongarije, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, Polen en Spanje.
Als je zo’n rapport leest, kom je altijd een paar situaties tegen die je beter kent dan andere. Die helpen om te controleren of de auteurs accuraat waren met de feiten of niet. [En dat blijkt niet het geval, waar we breder op terug hopen te komen – Kies Leven]
Het rapport concludeert dat seksuele vrijheid, gendergelijkheid en vrouwenemancipatie zich in een gevaarlijke fase bevinden. En daarom wordt de noodklok geluid.
Qua definities is de methodologie niet erg duidelijk. Alleen het woord “anti-gender” wordt gedefinieerd (pagina 9): “Die verenigingen, bedrijven, politieke partijen en andere organisaties die zich bezighouden met het ondermijnen van seksuele en reproductieve gezondheid en rechten (SRGR), LGBTQI-rechten, kinderrechten en beleid en sociale houdingen die gendergelijkheid bevorderen.”
Nuances zouden het verhaal minder krachtig hebben gemaakt; dat is duidelijk. Is “natuurlijke gezinsplanning” bijvoorbeeld echt anti-gender? Maar is het niet aan de vrouwen zelf om te beslissen of de pil hun doelen dient of niet? En als ze tot een andere keuze komen, zijn ze dan misleid?
Het rapport is snel met beschuldigingen maar traag met bewijzen. Het feit dat het hele rapport vol staat met voetnoten (waarvan de meeste weblinks zijn) verandert daar niets aan. Het rapport doet op veel plaatsen geen recht aan de werkelijkheid.
Lees hier het hele artikel op CNE.news van Evert van Vlastuin
