Tegenstrijdigheden in de discussie rondom abortus

Al jaren zijn er tegenstrijdigheden als het gaat om het thema abortus. Het zelfbeschikkingsrecht van de vrouw aan de ene kant en de beschermwaardigheid van ongeboren kinderen aan de andere kant. Ten tijde van het tot stand komen van de Nederlandse abortuswet was de slogan: “Baas in eigen buik” de lijfspreuk van de Dolle Mina’s. Zij eisten daarmee het alleenrecht voor zich op om te beslissen over hun eigen lichaam én tegelijk over het leven van een ander. Diezelfde slogan wordt heden ten dage nog steeds gebruikt.

Die bewuste slogan is niet de enige tegenstelling waarbij gemeten wordt met twee maten. Laten we kijken naar een aantal andere.

Foto’s ontwikkeling eerste 9 weken
Het vrouwenmagazine Linda kwam vorig jaar met een artikel “Zo ziet een zwangerschap er tijdens de eerste negen weken uit.” In het artikel werden zes Petri schaaltjes getoond met witte substantie. Onder het artikel staat uitgelegd: “Voor het maken van de foto’s is bloed en vaginale afscheiding verwijderd”. Iedereen die deze foto’s ziet zal direct overtuigd zijn dat de eerste negen weken van de zwangerschap nog niets voorstellen en er helemaal nog geen kindje te bekennen is. Echter wie naar de website The Virtual Human Embryo (ehd.org) gaat, ziet echte foto’s van de ontwikkeling van de mens. De site wordt mede gepromoot door National Geographic. De twee verschillende fotoseries van Linda.nl en van EHD.org kunnen niet beide waar zijn.

Wat is het?
Wanneer je gewenst zwanger bent dan wordt er gesproken over een kindje, de baby die in je buik groeit, zie bijvoorbeeld de site babyopkomst.nl. Wanneer je ongewenst zwanger bent en je overweegt een abortus dan kom je al snel op een website van een abortuscentrum uit. Hier komt het woord kindje niet voor. Maar wel allerlei andere benamingen zoals klompje cellen, stukje weefsel, zwangerschapsproduct en andere benamingen. Nog een verschil dat opvalt is dat op de eerste websites er mooie tekeningen zijn van hoe je baby er uit ziet. En op de website van abortuscentra zie je geen baby’s in afbeeldingen. Zelfs bij uitlegvideo’s worden lege baarmoeders getoond. Ook hier geldt: het kan niet beide waar zijn.

Wel of geen toename van aantal abortussen
Op 8 september 2023 verscheen in de Volkskrant een artikel met de kop: “Inperking recht op abortus in de VS leidt juist tot een toename van abortussen”. In de inleiding schrijft de krant dat de anti-abortusactivisten bedrogen uitkomen omdat alle beperkingen niet leiden tot minder abortussen maar juist tot een toename. Deze kop en inleiding wekken de suggestie dat er in de VS na het terug draaien van Roe vs Wade en allerlei verboden op abortus er juist méér abortussen worden uitgevoerd dan daarvoor.

De uitspraak is gebaseerd op een bericht van Guttmacher Institute die voor de verschillende staten maandelijks rapporten uitbrengt op basis van schattingen. De bovengrens van een schatting kan wel 80 procent hoger zijn dan de ondergrens voor een staat. Harvard public health publiceerde de cijfers van Wecount en die komen met totaal andere cijfers. Niet gebaseerd op schattingen maar op steekproeven van abortuscentra zelf. U raadt het waarschijnlijk al… die liggen veel lager.

Opmerkelijk is dat het Guttmacher Institute een waarschuwing afgeeft op haar site om de cijfers wel met de nodige voorzichtigheid te behandelen. Citaat: “Hoewel deze nieuwe gegevens belangrijke trends op niveau van staten belichten, bieden ze nog geen volledig beeld van de nationale abortustrends in 2023; bovendien weerspiegelen ze seizoensgebonden schommelingen in abortuscijfers die zelfs kunnen optreden als er geen significante beleidsveranderingen zijn.” De disclaimer staat er niet voor niets!

Abortuspil, veilig of niet
Nog een laatste voorbeeld betreft de veiligheid van de abortuspil als abortusmethode. De pro-abortus lobby in ons land propageert dat de abortuspil een hele veilige abortusmethode is. Echter uit een grootschalig onderzoek in Finland blijkt dat abortuspillen bijna vier keer zoveel complicaties geven dan chirurgische abortussen. De kans op een bloeding is bij de abortuspil 15,6 procent terwijl bij een chirurgische ingreep (we noemen dat een zuigcurettage) dit veel lager is, maar 2,1 procent. Daarnaast krijgen ruim 6,5 procent van de vrouwen te maken met een onvolledige abortus, zodat ze alsnog daarna een zuigcurettage moeten ondergaan. Zou je gelijk kiezen voor een chirurgische abortus dan is de kans op een onvolledige abortus 1,6 procent. De abortuspil kan een hele heftige behandeling zijn, daarom waarschuwen verschillende abortuscentra er voor dat er altijd een volwassene bij je moet zijn die op de hoogte is van de abortus en voor je kan zorgen.

Bovenstaande getallen over relatieve onveiligheid komen misschien suggestief over, echter zelfs het abortuscentrum Vrelinghuis in Utrecht geeft in een speciale abortuspilfolder aan dat een zuigcurettage veiliger is dan de abortuspil. En zij kunnen het weten. En wederom geldt: het kan niet beide waar zijn. Voor het kindje is de abortuspil echter nooit veilig, die overlijdt er zeker aan. Evenals bij alle andere abortusmethoden.

Daarmee zijn we weer terug bij de Dolle Mina’s. Eisen dat je mag beslissen over je eigen lichaam terwijl je het kindje geen stem geeft. Over zijn of haar leven wórdt besloten. Het is goed dat er in Nederland organisaties zijn die het kindje op de eerste plaats stellen in plaats van de vrouw. Het kindje heeft géén stem en kán zichzelf niet verdedigen. Een abortus ontneemt een ongeboren kind zijn/haar mensenrecht op leven.

Door Kees van Helden

Coördinator Kies Leven

Dit artikel verscheen 26 september op C-Vandaag